Մահուբի Գևորգ - «Կերթամ»

20-րդ դարում ծավալուն հնչեղություն ունեցան աշուղ Մահուբի Գևորգի երգերը ոչ միայն Հայաստանում, այլև հարևան հանրապետությունների հայաբնակ գյուղերում: Գևորգ Մանուկի Մանուկյանը (Մահուբի Գևորգ)` ծնվել է Ապարանի Ղարաբալուղ (այժմ` Երնջատափ) գյուղում` 1857 թ., չքավոր գյուղացու ընտանիքում: Ութ տարեկանից նա հարուստների մոտ աշխատել է որպես վարձու բանվոր: Կյանքի ծանր պայմանները չկարողացան նրա մեջ սպանել քաղցր ձայնով երգելու, ժողովրդական հեքիաթներ ու առակներ երգելով պատմելու ձիրքը, որով և հետզհետե արժանացավ շրջապատի ուշադրությանը` նվաճելով համագյուղացիների սերն ու համակրանքը: Տարեց մարդիկ մեծ սիրով էին պատմում Մահուբի Գևորգի մասին, որպես իր հայրենակիցների հոգսերով ու վշտերով այրվող գուսան-բանաստեղծ: Հիշում էին, թե ինչպես նա իր ինքնաշեն ջութակի հետ հուզաթաթավ տաղեր էր հյուսում ու երգում: Նրա խաղերը թևածում էին տնից-տուն, շրջանից-շրջան` գովերգելով ընկերությունը, սերը, բարեկամությունը, աշխատասիրությունը և անխարդախ ապրելակերպը: Իսկ ինչո՞ւ` Մահուբի: Հռչակված աշուղ Մահջուբան մոտիկից ծանոթանալով երիտասարդ աշուղի հետ, հայտնաբերում է նրա ձայնային հարուստ տվյալները, լսողությունը, գուսանական ունակութ յունները և որոշում է նրան իր խմբի մեջ վերցնել: Բավական շրջագայելուց հետո վերադառնալով Ղարաբուլաղ, Մահջուբին, գուսանների մեջ ընդունված ծիսակարգով, Գևորգին շնորհում է Մահուբի պատվանունը, որը արաբերեն նշանակում է ուշիմ: Գյուղում դպրոց չլինելու պատճառով Մահուբին կրթությ