Þorgeir Ástvaldsson - Ég fer í fríið

Ljósin á ströndu skína skær skipið það færist nær og nær og þessi sjóferð endi fær. Ég búinn er að puða og púla pokann að hífa og dekkin spúla. Reifur ég stend í stafni hér strax og að landi komið er bý ég mig upp og burt ég fer. Ég fer í fríið. Ég fer í fríið. Ég fer í fríið. Ég fer í fríið. Ég fer í fríið. Ég fer í fríið. Óþolinmæðin í mér býr, áður en rennur dagur nýr skal ég mér eiga ævintýr. Ég fer á ball og drekk og dansa, mér dembi út í stelpufansa. Hafgúuvæl og vindagnótt, voru mín tónlist hverja nótt nú skal þ