“Үз-үземә“ Габдулла Тукай

Үз-үземә Габдулла Тукай Телим булырга мин инсане гали, Тели күңлем тәгали биттәвали. Күңел берлән сөям бәхтен татарның. Күрергә җанлылык вактын татарның. Татар бәхте өчен мин җан атармын: Татар бит мин, үзем дә чын татармын. Хисапсыз күп минем милләткә вәгъдәм, Кырылмасмы вавы, валлаһе әгъләм? Инсане гали — бөек кеше. Тәгали биттәвали — туктаусыз югары күтәрелүне. Кырылмасмы вавы — сүз уйнату: «вәгъдәм» дигән сүзнең баштагы «в»сы кырылса, «юк» дигән мәгънәдәге «әгъләм» сүзе килеп чыга. «Вәгъдә күп булса да, бар да бушка, юкка булмасмы?» дигән мәгънәдә. Самому себе (Перевод С.Малышева) Чего же я хочу? Великим стать бы мне, Не зря моя душа стремится к вышине. Хочу увидеть я, когда народ родной, Счастливый, забурлит весеннею волной. Татарам все что мог отдал — и отдаю. Татарин я всегда, родства не предаю. Я нации моей желаю многих благ. Но сбыться ли мечтам? То знает лишь Аллах.