Strzyga! - Opowie wigilijna, cz. II Duch Przeszych wit

Оригинал Muzyka: Paulina Matysek, Radosław Matysek Słowa: Radosław Matysek Nagranie, miks i mastering: Jarosław Toifl Wykonanie: Paulina Matysek (voc.), Radosław Matysek (git.), Marcel Różanka (drums), Krzysztof Machura (bas), Wanda Matysek (wokaliza) Zdjęcia i montaż: Radosław Matysek Kostiumy: Paulina Matysek 1. Już czas. Skoro nie przychodzisz, nie istniejesz. Widma rozpłynęły się w mgłę. Kto mi ukaże, co było, a nie jest? Jaki dziwny blask! Mam ochotę, by go zgasić. Twe oblicze mieni się a fe! - meduzim lśnieniem od cieni. Ref. Czas, czas ucieka, szybciej! Nie ma nas… To już czas! …dane słowo zwracam ci, masz! Pacta sunt servanda. 2. Był czas: wielkie było lato, drogi pylne. Zima sprowadziła nimi Ali Babę, papugę, Piętaszka, i wzruszenia mylne. „Uprzątnąć z pokoju rzeczy zbyteczne.” To o tobie, duchu, precz z tobą, precz wreszcie! Uprzątnąć jak izbę moją starą głowę! Twej dobroci znieść nie mogę. Jaki dziwny blask! Mam ochotę, by go zgasić. Zrozum, że nie zmieni nic a nic! - próżne brodzenie wśród cieni. Ref. Czas, czas ucieka, szybciej! Nie ma nas… To już czas! …dane słowo zwracam ci, masz! Pacta sunt servanda. 3. Pokaż! Co masz? Dajże twoją czapkę! Niech na czubku białej głowy ci tę czapkę zatknę! Niech się zdławi płomień ducha, jak dławiła mnie poducha, gdy odgłosów łkania nikt nie miał słuchać. Ty nie będziesz długo cierpiał, kiedy płomyk zgaśnie, a ta ciemność, co się zjawi, mi pozwoli zasnąć. Pacta sunt servanda. Ref. Czas, czas ucieka, szybciej! Nie ma nas… To już czas! …dane słowo zwracam ci, masz! Pacta sunt servanda. Twarz, twarz majaczy w cieniach, znana twarz. To już czas: którą w sercu noszę, tę twarz zatrzyj mi w pamięci.