№114 «Нас сүресі»

№114 «Нас сүресі» (Құрандағы ең соңғы сүре). (Адамзат - Люди). (6-аяттан тұрады). Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын. (Мұхаммед Ғ.С.): «Адамдардың Раббына,» (1) «Адамдардың иесіне,» (2) «Адамдардың Тәңіріне,» (3) «Сыбырлап азғырушының кесірінен,» (4) «Сондай адамдардың көкейлеріне салатын;» (5) «Мейлі жыннан, мейлі адамдардан болсын, (бүкіл азғырушылардың кесірінен Аллаға) сиынамын» де. (6) ______________ Во имя Аллаха, Милостивого, Милосердного! (1) Скажи: «Прибегаю к защите Господа людей, (2) Царя людей, (3) Бога людей, (4) от зла искусителя отступающего (или сжимающегося) при поминании Аллаха, (5) который наущает в груди людей (6) и бывает из джиннов и людей». ______________ Бисмилләһир Рахманир Рахиим (1) қул әъууз̃у бираббин нәс (2) мәликин нәс (3) иләһин нәс (4) мин шәррил уәсуәсил ханнәс (5) әлләз̃ии йууәсуису фии судуурин нәс (6) минәл жиннәти уәннәс. بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ (1 ١) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ (2 ٢) مَلِكِ ٱلنَّاسِ (3 ٣) إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ (4 ٤) مِن شَرِّ ٱلْوَسْوَاسِ ٱلْخَنَّاسِ (5 ٥) ٱلَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ (6 ٦) مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ