Polskie Himalaje: Polskie tragedie

Za bezprecedensowe sukcesy w górach najwyższych, polskie wyprawy płaciły cenę najwyższą. W Himalajach zostało bardzo wielu wybitnych wspinaczy, niestety zaduszkowa lista proszących o modlitwę nie kończy się na Wandzie Rutkiewicz i Jerzym Kukuczce. Są na niej wspinacze mniej znani przeciętnym Polakom ale równie utalentowani jak Wojciech Wróż, czy Andrzej Czok. Jak też tacy, którzy dopiero pukali do elity lub w górach znaleźli się po części z innych powodów - jak choćby Staszek Latało, wybitny kamerzysta, reżyser dokumentalista, który zginął realizując film z jednej z polskich wypraw. Cztery pierwsze tomy Polskich Himalajów były próbą usystematyzowania dokonań. W tomie V autor Janusz “Jano“ Kurczab dotyka najtrudniejszego - śmierci w górach. Śmierci, która często odziera wspinaczkę z romantyzmu. Śmierci, która czasami jest wynikiem heroicznej postawy ale często też spowodowana jest prostymi błędami, brakiem profesjonalizmu himalaisty, czy kierownika wyprawy, czy też bierze się z braku szczęścia , które w najwyż