Gaudeamus Igitur

(CC - włącz napisy / turn on captions) Gaudeamus igitur (łac. Radujmy się więc) jest powszechnie znaną w Europie studencką pieśnią hymniczną śpiewaną obecnie w czasie uroczystości akademickich, pierwotnie prawdopodobnie podczas nieoficjalnych spotkań studenckich. Powstała w XIII lub XIV stuleciu, w środowisku uniwersytetu w Heidelbergu lub Paryskiej Sorbony. Sebastian Brant (1458-1521) wspomina hymn z 1267 roku o nazwie “Gaudeamus igitur“. Według swego gatunku Gaudeamus to pieśń pohulankowa tzw. wagantów - średniowiecznych śpiewaków i poetów, wśród których byli również studenci. W ciągu wieków pieśń przekazywano ustnie, toteż istnieje wiele jej wersji. Jedna z wersji tekstu łacińskiego została zapisana w 1781 roku przez wędrownego poetę niemieckiego Christiana W. Kindlebena. Melodia pochodzi z 1717 roku i oparta jest na pieśni J.G. Güntera Brüder, lasst uns lustig sein (Bracia, weselmy się). Gaudeamus Igitur“ (“So Let Us Rejoice“) or just “Gaudeamus“, is a popular academic commercium song in many European countries, mainly sung or performed at university graduation ceremonies. Despite its use as a formal graduation hymn, it is a jocular, light-hearted composition that pokes fun at university life. The song dates to the early 18th century, based on a Latin manuscript from 1287.[1] It is in the tradition of carpe diem (“seize the day“) with its exhortations to enjoy life. It was known as a beer-drinking song in many ancient universities and is the official song of many schools, colleges, universities, institutions, and student societies Gaudeamus igitur, iuvenes dum sumus! Gaudeamus igitur, iuvenes dum sumus! Post iucundam iuventutem, post molestam senectutem, nos habebit humus, nos habebit humus. Ubi sunt, qui ante nos, in mundo fuere? Ubi sunt, qui ante nos, in mundo fuere? Vadite ad superos, transite ad inferos. Ubi? Iam fuere. Ubi? Iam fuere! Vita nostra brevis est, brevi finietur. Vita nostra brevis est, brevi finietur. Venit mors velociter, rapit nos atrociter, nemini parcetur, nemini parcetur! Vivat Academia, vivant professores! Vivat Academia, vivant professores! Vivat membrum quodlibet, vivant membra quælibet, semper sint in flore, semper sint in flore! Vivant omnes virgines, faciles, formosæ. Vivant omnes virgines, faciles, formosæ. Vivant et mulieres, teneræ, amabiles, bonæ, laboriosæ, bonæ, laboriosæ! Vivat et res publica et qui, illam regit. Vivat et res publica et qui, illam regit. Vivat nostra civitas, mæcenatum caritas. Quæ nos hic protegit, quæ nos hic protegit. Pereat tristitia, Pereant osores. Pereat tristitia, Pereant osores. Pereat diabolus, Quivis antiburschius Atque irrisores, Atque irrisores.