Словы Максіма Багдановіча
Музыка Алеся Камоцкага
За дахамі места памеркла нябёс пазалота;
Паветра напоена ціха гусцеючым мрокам;
Ўжо відна, як іскры злятаюць з трамвайнага дрота,
Як зоркі гараць і зрываюцца ў небе далёкам.
Музыкі стагнанне ліецца па вулках з бульвара,
Гараць і агнём машкару к сабе вабяць ліхтарні;
Ўкруг тоўстага шкла яна ўецца, як лёгкая хмара,
А к светлу прабіцца ня можа... і томіцца марна.
І ўспомніў я час: срэдзь асенняй нахмуранай ночы