Алма Нуриева (Дминдрова) Балама хат, с йрге-2018

Алма Нуриева Учалы районы Күбәкәй ауылында доньяға килгән. Ләкин тормош елдәре уны Ҡарағужаға илтеп ташлаған, бала сағы, үҫмер йылдары шунда үткән. “Мин һуғыш осоро балаһымын, атайым яуҙан ҡайта алмаған, һуғышта ятып ҡалган. Учалы тау-байыҡтырыу комбинатында төҙөлөштә эшләнем. 1961 йылда иптәшем Фәнил Нуриевҡа тормошҡа сыҡтым. Саҡмағош районында колхозда эшләп, икебеҙ ҙә хеҙмәт ветераны булып хаҡлы ялға сыҡтыҡ. Биш балаға ғүмер бирҙек, ике ул, өс ҡыҙ үҫтереп матур туйҙар үткәрҙек, бөгөн барыһы ла үҙ аллы, айыҡ аҡыл менән тормош көтә. Ун ейәнебеҙ, өс ейәнсәребеҙ, өс бүләбеҙ бар, Аллаһҡа шөкөр. Ауылда хөрмәтле кешеләрбеҙ, беҙҙе Башҡортостан юлдаш телевидениеһының “Яҙмыштарҙа ете йәйғор төҫө”, “Райхан”, “Тамыр” балалар студияһының “Байтус” исемле ташырыуҙарында ла күрһәттеләр. Ҡул эштәре күргәҙмәләрендә ҡатнаштым. «Башҡортостан ҡыҙы» журналы ойошторған “Ҡульяулығым – бүләгем”, “Аллы гөллө селтәрле” тигән сигеүле алъяпҡыстар, “Шәп баҡса” бәйгеләренән дә ҡалманыҡ. “Башҡортостан ҡыҙы” менән беҙ 1969 йылдан таныш,