Авайымга

Авайымның кавайынга Ааттынып өзүп келдим. Өпей ырың, хоюг үнүң Өскүжемге дыңнап келдим. Өөгүм өөктеп, чагып-сургап Чорааныңар сактырымга Өөрүшкүмнүң улуг демдээ Өрү чыраан айдың ай дег. Авай, авай аас-кежик күзедим. Авай, авай узун назы назыла, авай! Авайымның чаңын дөзеп, Адам оглу болганым дээш, Чаяап берген ием силерге, Черге чедир мөгейер мен. Аяк-шайны сөңнеп ора Аас-кежик мөңге болурун, Авайымга өргүп олур мен, Аян ырым ырлап олур мен.