ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ (KLİP) / CEMİLE (ZAKKUM/PARÇALANSIN)

İnsanlar ne çok konuşur alınlarındaki kırışıklıklarla,dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla,şişen genişleyen Şah Damarlarıyla ,çöken Omuzları yada Dikleşen Omurgalarıyla en çok da susuşlarıyla,bakışlarıyla.Gözler ne kadar gevezedir,insan ruhunun kapılarıdır onlar.O kapılardan içeri girmeyi bilenler Cenneti ve Cehennemi görürüözlerden girip çıkmayıda Çoçukken öğrendim ben....