Өмірде кейде ағып жатқан өзенге, кейде ұйытқып соққан ызғыма желге, енді кейде қас-қағым сәтте жалт еткен алтын сәулеге, тағы бірде қапелімде сілтеген қамшының сабына ұқсатып жатамыз. Яғни өмірдің мыңдаған сәттертен тұратынын осыдан аңғартсақ керек. Сол сәттер үзіліп түсіп, бей-берекет шашылып кеткен сұлудың моншағындай бола ма, әлде белгілі бір жүйемен өте ме- сол ғана біздің қолымызда екен. Біз бүгін Абайдың он бесінші сөзіне тоқталамыз.
Қазақстан -
Facebook -